Mega schnitzels in Wenen

Door Eva de Reus
Dit artikel hoort bij het land Oostenrijk

Er zijn maar weinig landen die ik wel heb bezocht, maar Dominic niet. Toch lukt het ons om in een week tijd twee landen te bezoeken waar ik al eerder ben geweest. Tijd om terug te blikken op Wenen en Praag.

Na een korte bustrip vanuit Bratislava komen we aan in Wenen. Een week daarvoor waren we al flink in de stress geschoten, want wat zijn de hostels en hotels in deze stad duur! Voor een simpel bed op een zespersoonskamer betaal je al zo dertig euro per persoon per nacht. Daar werden wij, de toch wel beetje gierige Nederlanders, niet zo vrolijk van. Even twijfelden we erover om Wenen dan maar over te slaan, totdat we de data wijzigden en er een splinternieuw hostel voor tien euro per nacht opdook in het boekingsoverzicht. Bingo!

Bij aankomst bij het hostel blijkt er een reden te zijn voor het lage boekingsbedrag. Met een simpele beveiligingscode kom je het oude schoolgebouw binnen, er is geen personeel en de douches hebben geen douchegordijn. Oftewel iedereen kan zomaar het gebouw binnen lopen en douchen kan alleen als je je blote kont graag aan andere hostelgasten wilt showen. Dan maar stinken. Over stinken gesproken: het was nodig tijd om onze kleren te wassen. De wasserette was dan ook de eerste bezienswaardigheid die op ons lijstje stond. Al videobellend met Dominic’s moeder belandt onze donkere en lichte was in de juiste wasmachine en zo kunnen we die nacht onze ogen sluiten in heerlijk ruikende pyjama’s.

Verdwalen in de tuin van Sissi

De dagen daarna is het tijd om Wenen te ontdekken. Ik ben er in mijn tienerjaren wel eens eerder geweest, maar door mijn bijster slechte geheugen voelt de stad als nieuw. Alleen het paleis van Sissi doet nog een belletje bij mij rinkelen. Toen had ik voornamelijk interesse in de pandaberen die in de dierentuin van het paleis wonen. Deze keer geen pandaberen voor mij, die gaan we immers genoeg zien in China, maar een wandeling in de prachtige en gigantische tuin voldoet. Natuurlijk moet er ook een rondje door het doolhof gemaakt worden en doet Dominic even wat rek- en strekoefeningen voor het paleis (zie foto).

Door alle mooie gebouwen in Wenen weet je bijna niet meer waar je kijken moet. Om duiding te krijgen bij al deze imposante bouwwerken doen we een free walking tour (ja, alweer). Deze gids weet ons alleen niet zo goed te boeien en tijdens de ingelaste pauze besluiten we er daarom tussenuit te glippen. Met een licht schuldgevoel vertrekken we richting het zwembad. Citysightseeing is leuk, maar na zoveel (bloedhete) steden is een middag op een ligstoel doorbrengen ook niet verkeerd.

Onze tijd in Wenen kan na drie nachten niet anders dan afgesloten worden met een echte wienerschnitzel. Je kent ze wel, die schnitzels die zó groot zijn dat je je bord bijna niet meer ziet. Dominic slaagt erin om op internet het adres van een van de beste schnitzelrestaurants in Wenen te vinden en zo eindigt onze laatste avond in Oostenrijk met twee (te) goed gevulde magen.

Laat via Facebook, YouTube of de reacties hieronder weten wat je van onze blogs, video’s en foto’s vindt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *