- Nieuwe tradities en regels in Yangon
- Op ‘gevaarlijk’ terrein in Hsipaw
- In de rij tussen de toeristen in Mandalay
- Deze foto maakt iedereen in Myanmar
Eigenlijk stond Myanmar niet op de planning om te bezoeken tijdens onze wereldreis, maar we horen er zoveel goede verhalen over dat we toch nieuwsgierig zijn geworden. Na onze ‘vakantie’ in Bali en een korte stop in Kuala Lumpur stappen we dus in het vliegtuig richting Yangon (ook wel Rangoon genoemd).
Eerlijk gezegd sta ik niet echt te stuiteren om Myanamar te bezoeken. Niet alleen vanwege de huidige problematiek in het land (ernstige discriminatie van minderheden), maar ook omdat ik simpelweg niets van het land weet. In het toeristische buurland Thailand stap je zo van minibus naar tuk tuk, maar we weten niet precies hoe het er in Myanmar aan toegaat. Hoe komen we hier bijvoorbeeld van plek naar plek? Geen idee.
Bij aankomst in Yangon komen we al direct voor een uitdaging te staan. Op blogs op het internet staat dat je absoluut niet bij willekeurige taxichauffeurs moet instappen, maar netjes naar de mannen met hesjes moet gaan om een taxi te regelen. Het bedrag wat de mannen in hesjes voor de rit vragen is alleen beduidend hoger dan diezelfde blogs op het internet zeggen. Hmmm… Uiteindelijk belanden we dan toch in een busje bij een willekeurige ’taxichauffeur’ die ons aanbiedt wél voor het juiste bedrag naar ons hostel te rijden. Redelijk zenuwachtig hopen we dat we niet ergens naar een afgelegen buurt worden gereden om vervolgens beroofd te worden. Gelukkig blijken we helemaal voor niets paranoïde, want we worden netjes bij ons hostel afgeleverd. En dat voor de afgesproken prijs. In ons hostel worden we vriendelijk onthaald, maar wel met de mededeling dat één van onze bedden nog bezet is voor aankomende nacht. Of we onszelf dus even op een éénpersoonsmatras willen proppen. Ach, we zijn de moeilijkste ook niet en dus slapen we die nacht heerlijk knus tegenelkaar aan.
Gek poeder en vieze klodders
De dagen erna is het tijd om Yangon te verkennen. Er is niet al teveel wat we hier willen bekijken. Ons oog valt vooral op de Schwedagonpagode. Meteen ook de grootste tempel van Myanmar en gemaakt van maar liefst 50.000 kilo bladgoud. Een behoorlijke eyecatcher dus. Om hier te komen, moeten we eerst een flinke wandeling maken. Direct valt ons de levendigheid op straat op. Overal worden op straat lekkernijen, fruit en andere zaken verkocht. Veel mensen, vooral vrouwen en kinderen, dragen een geelachtige poeder op hun gezicht. Google leert later dat het gaat om Thanka. Men smeert het op het gezicht als bescherming tegen de zon en simpelweg als een soort make-up. De ene is creatiever dan de ander, zo hebben sommige kinderen hele bloemen en andere versiersels op hun wang getekend.
Ook valt ons de grote hoeveelheid rode vlekken op de grond op. Alsof iemand per ongeluk klodders rode verf op de grond heeft laten vallen. Google blijkt ook hier weer onze beste vriend. De vlekken blijken klodders spuug: restanten van het kauwen op betelnoot. Overal wordt deze ‘snack’ langs de weg verkocht. De betelnoot wordt samen met een witte vloeistof (kalk) en soms tabak verpakt in een betelblad. Men kauwt er vervolgens op vanwege de stimulerende en medicinale werking. Het resultaat is een verslaving, een mooi setje rode tanden en dus ontelbaar veel rode klodders spuug op de grond. We blijken overigens slechte fotografen, want we hebben hier geen foto van. Sorry (ps. Google is je beste vriend).
Van fouten kan je leren
Na een flinke wandeling belanden we eindelijk bij de prachtige Schwedagonpagode. Dominic wordt direct streng aangesproken, omdat hij per ongeluk met zijn (blote) voeten richting het Boeddha-altaar wijst. Dat is uit den boze. Oeps. De dag erna ga ik de fout in door in een (volle) trein naast een monnik te gaan zitten. Een bijzonder aardige man neemt direct plaats tussen mij en de monnik en legt ons uit dat ik, als vrouw zijnde, niet naast een mannelijke monnik mag gaan zitten. Zo leren we dus elke dag beetje bij beetje deze, voor ons, nieuwe cultuur en religie kennen.
In de volgende blog gaan we naar een bijzondere plek in Myanmar: Hsipaw!
Laat via Facebook, YouTube of de reacties hieronder weten wat je van onze blogs, video’s en foto’s vindt.