Deze foto maakt iedereen in Myanmar

Bagan (of Pagan) is dé stad die je op alle ansichtkaarten van Myanmar terugvindt. En dat is niet voor niets, je treft er namelijk de grootste verzameling boeddhistische tempels, ruïnes en stoepa’s ter wereld. En daar willen wij natuurlijk ook heen.

We slapen in de wijk Nyaung U, een goede keuze blijkt, want het barst er van de restaurantjes. In Mandalay hadden we qua lekker eten telkens een beetje pech, dus we besluiten onszelf te trakteren op een burger. Niet echt iets wat de lokale bevolking zou eten, maar af en toe verlang je nou eenmaal erg naar westers junkfood. Achteraf gezien blijkt dit best een bijzonder avondmaal, want (spoiler alert) Dominic is vanaf de volgende dag vegetarisch.

In ons hostel ontmoeten we een Duits meisje, die iemand zoekt om de volgende dag mee rond te rijden langs alle tempels in Bagan. Dat lijkt ons best gezellig, dus we besluiten met haar op pad te gaan. In Bagan mogen toeristen alleen op fietsen en op e-bikes rijden (de afstanden tussen de ruïnes zijn best groot). Gezien onze ervaring met fietsen in de hitte kiezen we voor een e-bike. Dat is min of meer een scooter, maar dan eentje die niet harder gaat dan zo’n 25 kilometer per uur én je dus ‘leeg’ kan rijden als je de accu niet oplaadt. We zetten onze wekker vroeg, want de tempels zien tijdens zonsopgang is volgens het internet echt de moeite waard. Niet vanwege de opkomende zon, maar omdat er tijdens de zonsopkomst luchtballonnen boven de tempels zweven. En tsja, zo’n foto wil natuurlijk iedereen hebben.

Racen tegen de zon

De volgende morgen staan Dominic, het Duitse meisje en ik dus in het donker klaar om op pad te gaan. Gezien de vele bouwwerken is het een beetje onduidelijk waar je de zonsopkomst het best kan zien. Vele tempels staan in de steigers, om de schade van aardbevingen te herstellen. Welke dat precies zijn, is alleen lastig te vinden op het internet. We nemen dus de gok om gewoon te gaan rijden en op zoek te gaan naar een geschikte tempel. Dat bleek niet zo’n goede keuze. De ene na de andere tempel blijkt dicht of verboden te betreden. Na dik een half uur tot een uur rijden hebben we nog steeds niets gevonden. Het begint langzaamaan al lichter te worden, wat betekent dat de zonsopkomst niet lang meer op zich laat wachten. We balen als een stekker, maar dan zien we onze reisgenoot enthousiast naar de bovenkant van een tempel wijzen. We zien daar een aantal mensen met fotocamera in de hand staan. We parkeren onze scooter en lopen voorzichtig de eeuwenoude trap op en treffen bovenaan een prachtig uitzicht aan. Perfect! En ja, nu hebben ook wij zo’n ansichtkaartenfoto van Bagan.

We rijden de rest van de ochtend langs tientallen, misschien wel honderden tempels en ruïnes. Het is erg bijzonder om al de verschillende bouwwerken te zien. Sommigen zijn zo beschadigd dat ze bijna omvallen, anderen zien er nog perfect uit. We trekken de rest van de dag nog met het Duitse meisje op. Ze is vegan en Dominic besluit daarom tijdens de lunch en het avondeten vlees links te laten liggen. Dat bevalt eigenlijk zo goed, dat hij een experiment besluit aan te gaan. Voorlopig wil hij vegetarisch gaan eten. We houden je op de hoogte… 

Op naar het zuiden

Na een fotosessie met alle tempels en wat geregel in het hostel (bustickets, vliegtickets, et cetera.) stappen we in de bus naar onze laatste bestemming in Myanmar: Hpa-An. Dit plaatsje ligt in het zuiden van het land en is een stuk minder toeristisch dan Bagan. Dat merken we ook direct aan de prijs om er te overnachten (lees: veel hoger dan in de rest van het land). We hebben bij aankomst in ons hotel (want hostels hebben ze daar niet echt) ontzettende honger. We besluiten daarom eten te bestellen in het hotel. Dat blijkt een succes, want de ‘garlic rice’ is ontzettend lekker. Die gaan we onthouden voor als we ooit weer zelf moeten gaan koken in Nederland!

In Hpa-An doen we een tour langs alle highlights van het gebied. We gaan naar verschillende pagodes (verrassing), waaronder een die op een rots gebouwd is. Een bijzonder exemplaar om te zien. Ook bezoeken we de Sadan Cave. Een mooie grot, maar vooral de boottocht die aan het uiteinde van de grot wacht is indrukwekkend (zie foto’s).

Verder doen we wat digitaal werk én komen we er naar een paar dagen achter dat ons hotel het eten haalt uit het restaurantje ernaast. Gelukkig waren de kosten die het hotel extra in rekening bracht minimaal. Na nog een keer een heerlijke ‘garlic rice’ naar binnen te hebben geschoven, is het tijd om terug te gaan naar Yangon om naar onze volgende bestemming te vliegen.

Laat via Facebook, YouTube of de reacties hieronder weten wat je van onze blogs, video’s en foto’s vindt.