Het mooiste stukje Nieuw-Zeeland?

Door Eva de Reus
Dit artikel hoort bij het land Nieuw-Zeeland
Toon meer berichten

Na de koudste nacht sinds ons kampeeravontuur (het vroor) rijden we naar wat volgens velen het mooiste stukje Nieuw-Zeeland is: het Nationaal Park Fiordland.

Het Nationaal Park Fiordland ligt in het zuidwesten van Nieuw-Zeeland en is het grootste natuurpark van het land. We hebben al gemerkt, dat hoe zuidelijker we komen hoe mooier de natuur wordt. En dit zuidelijk gelegen nationale park is dan ook prachtig. We rijden langs prachtige bergen en meren en rijden door de allereerste tunnel die we in Nieuw-Zeeland tegenkomen. En dan komen we aan bij Milford Sound, de bekendste fjord van het park. Het is een beetje mistig, wat het landschap extra sprookjesachtig maakt. We stappen op de boot die ons door het natuurgebied vaart. Langs de hoge en steile rotsen vinden liters water hun weg naar beneden. Onze boot komt zelfs zo dichtbij de watervallen, dat je op het dek kan staan en je volledig doorweekt wordt. Nu is het niet mega warm buiten, dus dat slaan we allebei even over.

Eenmaal terug op het vasteland stappen we weer in de auto en vlak voor de ingang van de tunnel wacht ons een verrassing. Een kea staat de wachtende auto’s namelijk uitvoerig te bestuderen. Een kea is een papegaaiachtige die alleen voorkomt op het Zuidereiland. Het is een slim en creatief dier en schijnt zo je eten weg te kapen. Gelukkig ligt bij ons alles veilig in de achterbak dus daar hoeven we ons geen zorgen over te maken. Het is een super grappig beest om te zien. Helaas gaat ‘ie er snel vandoor zodra hij merkt dat er bij ons niets te halen valt. In het nationale park slapen we nog een nachtje op een camping. Hier ontmoeten we een Nederlands stel dat met drie kinderen een wereldreis maakt. Wat moet dat een toffe ervaring zijn. Ze verzekeren ons dat je ook prima met kinderen op reis kan. Nu staat het hebben van een gezin nog niet echt op de planning én zullen we eerst onze bankrekening moeten spekken, maar wie weet. Ooit.

Een vliegtuig zonder motoren

Het is tijd om weer terug te rijden richting het noorden, maar natuurlijk niet zonder onderweg te stoppen. Dit doen we eerst in Omarama, waar Dominic een bijzonder verjaardagscadeau wacht: zweefvliegen. Als ik elke keer als Dominic praat over vliegen of vliegtuigen een euro zou krijgen, was ik nu sowieso multimiljonair. Een verjaardagscadeau bedenken is dan ook niet mega lastig. Toch is het best spannend om je vriend in een vliegtuig zonder motoren het bergachtige Nieuw-Zeeland in te sturen… als dat maar goed gaat. Bij zweefvliegen word je eerst met ander vliegtuig de lucht in getrokken, die laat je vervolgens op een veilige hoogte los en dan kan het zweven beginnen. Helaas kan ik er weinig van zien, want ik sta op de grond. Als Dominic even later weer landt (gelukkig maar) staat er een brede grijns op zijn gezicht. ‘Heb je gezien dat ik een looping maakte?’, is een van de eerste dingen die hij zegt. Gezien het feit dat de volgende 24 uur alleen nog maar over zweefvliegen wordt gesproken, denk ik dat het verjaardagscadeau wel geslaagd is.

De volgende stop is de hoogste berg van Nieuw-Zeeland: Mt. Cook. Helaas zien we er weinig van, want het is super mistig én het regent. Een wandeling zit er dan ook niet in. Dominic besluit wel een stukje te gaan lopen, maar ik blijf lekker warm in de auto zitten. We maken wel een rondje door het informatiecentrum van het park. Ook best leuk, maar net even iets anders. We hebben het een beetje gehad met het kamperen en hebben totaal geen zin om onze tent op te gaan zetten met dit weer. Ik besluit daarom een hostel of hotel te boeken, maar alles is volgeboekt! Alle accommodaties in de omgeving die wél kamers beschikbaar hebben, zijn echt reteduur. En dus eindigen we gewoon weer in onze tent. Tsja, je bent een budgetreiziger of je bent het niet…

Sterren bestuderen

De volgende dag is het weer gelukkig een stuk beter. We brengen een bezoek aan Lake Tekapo. Een meer met super mooi blauw water. We rijden met onze auto Mt. John op om een nog mooier uitzicht over het meer te krijgen. Op de berg vind je tevens een sterrenwacht. Dit is namelijk een van de beste plekken in Nieuw-Zeeland om de sterrenhemel te bestuderen. Als toerist mag je ook door de telescopen kijken, maar hier moet je dan wel voor betalen. Gezien het feit dat de groepen uit zo’n dertig mensen bestaan en er maar enkele telescopen beschikbaar zijn voor toeristen, lijkt ons dat niet de moeite waard. Gelukkig is het een heldere nacht en kunnen we de sterrenhemel heel erg goed zien met het blote oog.

En dan is het alweer tijd om Nieuw-Zeeland te verlaten. Omdat we in Australië ook van plan zijn om te kamperen moeten we al onze spullen in onze backpacks en flightbags zien te krijgen. Nou dat gaat maar net. Het ziet er belachelijk uit en is super zwaar. Dit mag nooit als ruimbagage mee denk ik nog, maar ze doen er bij het inchecken totaal niet moeilijk over. Het is jammer om dit prachtige land te verlaten, maar we kijken ook ontzettend uit naar ons volgende avontuur: Australië.

Laat via Facebook, YouTube of de reacties hieronder weten wat je van onze blogs, video’s en foto’s vindt.

Dit bericht is geplaatst in Oceanië, Persoonlijk blog

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *