Duiken tussen tientallen schildpadden en manta’s

Door Eva de Reus
Dit artikel hoort bij het land Indonesië
Toon meer berichten

Labuan Bajo, de plek waar we landen vanuit Bali. Om eerlijk te zijn, is deze stad wat ons betreft niet echt een aanrader. De omgeving daarentegen is absoluut fantastisch. Zeker als je van duiken houdt.

Wij zijn eigenlijk nog maar newbies als het om duiken gaat. Het is dan ook best luxe dat we als beginnende duikers nu in duikwalhalla Flores zijn. Voordat we vertrekken naar ons ‘duikkamp’ ergens op een eiland midden op zee verblijven een paar dagen in Labuan Bajo. De stad is chaotisch en druk, maar vooral erg smerig. Overal ligt plastic en dat baart ons zorgen. Het zou toch zonde zijn als al dat afval in de prachtige zee terecht komt? Verder valt er in Labuan Bajo zelf ook weinig te beleven. We huren een scooter, maar hebben eigenlijk alles binnen een paar uur al gezien. NEXT!

Sterke stroming

Het duikkamp dus. In tegenstelling tot Labuan Bajo wordt het plastic hier wel netjes opgeruimd. Ook zijn plastic flessen op het eiland verboden: helemaal top. We leren op het eiland een Duits meisje en Australische jongen kennen (een stel). Ook zij zijn hier voor het duiken en dat is ook niet zo gek. Zij is namelijk duikinstructeur en hij is technisch duiker. Ze hebben honderden uren ervaring. We delen dezelfde duikboot, maar krijgen in verband met het niveauverschil ieder een andere instructeur mee. En dat blijkt maar goed ook. Tijdens onze eerste duik rondom het Komodo National Park zien we een aantal rifhaaien, heel cool. Alles gaat goed, totdat de stroming opeens erg sterk wordt. Dit hebben wij nooit meegemaakt! Onze instucteur gebaart de rotsen vast te houden (anders wordt je meegesleurd door de stroming), maar ondertussen raakt de lucht van Dominic op. Daar zit je dan meters onder water, met sterke stroming en weinig lucht. Gelukkig weten we veilig en wel boven water te komen, maar het was een spannende ervaring. Zelfs onze professionele duikgenoten waren onder de indruk van de stroming. Achteraf blijkt dat deze duikspot bekend staat om zijn wispelturige stromingen (maar ook om de grote diversiteit aan vissen en zeedieren). Er gaat dan ook regelmatig wat mis. We komen nog eens terug als we meer ervaring hebben, haha.

Onze tweede duik die dag maakt de eerste duik weer goed. We zien namelijk reuzenmanta’s. We hebben eerder wel eens manta’s gezien tijdens het snorkelen, maar dat was altijd van erg ver weg. Nu waren we maar een paar meter verwijderd van deze giganten en wat is dat ontzettend gaaf! Tijdens onze safety stop, een stop die je altijd maakt voordat je de duik eindigt, zien we nog een manta én een rifhaai. Er is niets gelogen over deze fantastische duiklocatie.

Dertig zeeschildpadden

Het duiken is vrij duur. Bij elke duik moet er namelijk een extra fee aan de overheid worden betaald. Helaas wordt dit geld volgens onze instructeur niet besteed aan het behoud van de riffen, maar belandt het in de zakken van de corrupte overheidsambtenaren. Dat is dan weer een beetje jammer. Toch besluiten we nog een aantal extra duiken bij te boeken, want er valt nog zoveel meer te zien in dit gebied. Zo worden we meegenomen naar de verblijfplaats van de zeeschildpadden. Een geloof me, je hebt nog nooit zoveel zeeschildpadden bij elkaar gezien! Ik denk dat we er wel minstens dertig hebben geteld.

De instructeur is het opgevallen dat we erg onder de indruk waren van de manta’s en dus neemt hij ons mee naar een andere goede plek om deze dieren te spotten. Het is een driftduik en dat maakt het nog eens extra leuk. Je wordt namelijk meegenomen door de stroming en hoeft in feite niets te doen, behalve manta’s spotten natuurlijk. En dat lukt! De ene na de andere gigant komt voorbij zwemmen. Het wordt moeilijk om deze duik ooit nog te overtreffen.

De laatste duik doen we bij een rif iets dichter bij ons duikkamp. Hier geen schildpadden en manta’s, maar wel heel veel andere mooie vissen. Op het laatst spotten we zelfs een octopus, al heeft Dominic die helaas gemist. Ach, moeten we nog maar eens terug! We merken overigens dat we per duik een stuk beter met onze lucht omgaan. Ook ons drijfvermogen gaat erop vooruit. We zitten inmiddels op de twintig duiken en het is echt leuk om te merken dat het steeds beter gaat. Op naar de honderd, haha!

We moeten helaas, na het betalen van de rekening (au!), het duikkamp weer verlaten. Toch is ons wateravontuur nog niet helemaal afgelopen, we nemen namelijk een boot naar Lombok. Deze doet er vier dagen over en stop allemaal verschillende plekken. Maar dat lees je in de volgende blog…

Laat via Facebook, YouTube of de reacties hieronder weten wat je van onze blogs, video’s en foto’s vindt.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *