Boottochten, het is altijd een onderwerp van discussie tussen ons twee. Dominic is namelijk ooit een keer misselijk geworden tijdens een boottocht in IJsland en probeert boten sindsdien te vermijden. Ik daarentegen vind boottochten fantastisch. Helemaal enthousiast is Dominic dus niet over het idee om een vierdaagse boottocht te maken van Labuan Bajo naar Lombok. Gelukkig hebben we er goede verhalen over gehoord én is het een van de goedkoopste manieren om naar Lombok te komen, dus Dominic gaat overstag.
Het is laagseizoen en dat blijkt maar weer goed als we bij de boot aankomen. We delen de boot, geschikt voor dertig toeristen, namelijk maar met twee anderen! Een Nederlands meisje en een Italiaan. Laatstgenoemde komt met een mega fout hawaii shirt (inclusief veel borsthaar), een krat bier en een kater aangelopen. Dat wordt nog wat. De boot telt meer crewleden, dan toeristen. Een beetje ongemakkelijk voelt het wel, maar groot voordeel is dat er heel veel plek is op de boot om te chillen. Daar gaan we ook meteen de eerste dag de fout mee in. We genieten namelijk van ons privédek. De zon schijnt en de wind wappert door onze haren, héérlijk. Een beetje jammer is het resultaat: een vuurrode huid. We zijn zelden zo verband geweest. Lesje geleerd.
Hele grote hagedis
Onze verbrandheid mag de pret verder niet drukken. We gaan namelijk op zoek naar een heel bijzonder dier: de komodovaraan. Deze flink uit de kluiten gewassen hagedis komt alleen voor in het zuidoostelijke deel van Indonesië, waaronder op het eiland Komodo (hoe toepasselijk). We hebben het idee dat we op een soort safaritocht gaan, maar dat valt een beetje tegen. De komodovaranen zijn namelijk binnen een minuut gespot, omdat ze vrijwel altijd rondom de huisjes bij de entree van het nationale park liggen. De vraag is of de dieren de entree gewoon een chille plek vinden of dat ze met eten gelokt worden door de lokale bevolking om de toeristen het wat makkelijker te maken… Ik gok eerlijk gezegd het laatste. Desalniettemin zijn de komodovaranen indrukwekkende beesten om te zien. Wat zijn ze groot! Onze begeleider draagt een stok mee, want hele lieve dieren zijn het niet. Eén beet kan je een ritje naar het ziekenhuis bezorgen, de komodovaraan beschikt namelijk over gifklieren.
Natuurlijk moet er tijdens de boottocht ook gesnorkeld worden. Je wordt immers continue omringd door prachtige riffen. Het snorkelen is wel iets minder indrukwekkend dat het duiken, maar toch zeer aangenaam. Zeker mijn verbrande huid kan een plons in het water wel waarderen. De crewleden van onze boot zijn overigens waanzinnig goed in free diving. Ze blijven minuten lang onder water en weten met hun speren zelfs een aantal vissen te vangen (om op te eten).
Zo mooi
Het hoogtepunt van de boottocht is toch wel het bezoek aan Padar Island. We slapen in de buurt van het eiland, zodat we nog voordat de zon opkomt naar het uitkijkpunt kunnen wandelen. Het is een pittige klim omhoog, maar zeker wel te doen. Het uitzicht is fantastisch en de opkomende zon kleurt de hemel prachtig. Het enige wat de situatie stoort zijn de honderden minusucle vliegjes die je maar niet met rust willen laten. Onze Italiaan houdt het dan ook snel voor gezien, maar springt vervolgens wel in een zee waar tientallen kwallen zwemmen. Logica. Hij leeft overigens nog gewoon hoor.
Na vier nachten op de oceaan te hebben gespendeerd, is er weer land in zicht: Lombok. Dominic vond de boottocht zowaar leuk, die wie weet hoef ik niet meer in discussie in de toekomst!
Laat via Facebook, YouTube of de reacties hieronder weten wat je van onze blogs, video’s en foto’s vindt.
