China, is dat niet het land waarvan we tegen elkaar zeiden er voorlopig niet meer heen te gaan? En nu zijn we na ruim een jaar toch weer terug. Maar deze keer is het anders. Het is namelijk winter.
We kunnen het ons nog zo goed herinneren. De inmense hitte en de honderden dan wel niet duizenden Chinezen met parapluutjes tegen de zon. In de zomer van 2017 verlieten we na een maand het prachtige, maar intense China. De spugende bevolking zouden we absoluut niet missen, maar nu lopen toch weer op het vliegveld van Beijing. De schuifdeuren gaan open en we trotseren de koud. Min acht hebben we de piloot net horen zeggen, toen we nog veilig in het warme vliegtuig zaten. Gelukkig hebben we, met financiele hulp van de ouders van Dominic, hele goede winterjassen aangeschaft. Het is zeker koud, maar eerlijk gezegd had ik de klap erger verwacht. We komen tenslotte uit dertig graden, een behoorlijk verschil dus. Het zal wennen worden voor ons, nu we de tropische temperaturen voorlopig achter ons laten.
Alles is anders
Dominic heeft hetzelfde hostel geboekt als de vorige keer. We verblijven dus in hetzelfde district en het is leuk om de verschillen tussen zomer en winter te zien. In de zomer kon je bijna niet door de straat van het hostel lopen. Je werd om de paar minuten om ver gereden door scooters en de winkels hadden ook hun spullen buiten uitgestald. Nu is het anders. De straat is een stuk stiller, de scooters zijn er nauwelijks te bekennen en de winkeliers zitten veilig binnen. Ook op het Plein van de Hemelse Vrede is het een stuk rustiger. De Chinezen met parapluutjes zijn er niet meer. Op straat worden opeens overal aardbeien met een laagje verharde suiker verkocht. Dat hoef je in de hete zomer niet te proberen. De winter is zó anders en eerlijk gezegd ook een stuk beter.
De meren in Beijing zijn bevroren. Het liefst zouden we de schaatsen onder binden, want dat hebben we al in geen eeuwen gedaan. We zijn alleen te gierig om daar tien euro (!) per persoon voor te betalen. We houden het dus bij kijken. En dat is al vermakelijk genoeg. De Chinezen schaatsen namelijk niet, maar gaan op een soort fietsen op ijzer het ijs over. Ach ja, het blijft China hé.
We zijn maar kort in Beijing. Er staat namelijk een bijzondere bestemming op het programma. Daarover lees je meer in de volgende blog.
Laat via Facebook, YouTube of de reacties hieronder weten wat je van onze blogs, video’s en foto’s vindt.
