Had ik al gezegd dat Nederland een fantastisch land is? Na bijna twee jaar reizen zijn we daar inmiddels wel achter gekomen. Een paar weken Nederland tussen het reizen door, is daarom ook helemaal niet zo verkeerd.
We komen aan op Rotterdam The Hague Airport (in Rotterdam dus) en daar staat een deel van onze familie al op ons te wachten. We springen meteen in de auto naar Dominic’s huis. Mijn moeder en zusje vertrekken dus weer met een lege auto terug naar ‘mijn’ huis. Dat wisten ze gelukkig al van tevoren, maar toch een beetje lullig (sorry). We willen namelijk zo snel mogelijk op bezoek bij Sophie, de nieuwe aanwinst van familie Schep. Na een korte opfrisbeurt staan we voor de deur van de kersverse ouders. En daar is ze dan: het kleine wezentje dat nu voor (hopelijk) altijd in ons leven zal zijn. Het wezentje dat we meesleuren naar de kinderboerderij, verhaaltjes voorlezen over onze wereldreis en stiekem twee keer op een dag patat of pannenkoeken voeren tijdens een oppasdag. Bereid je daar maar alvast op voor Sophie!
Huisje, boompje, beestje
Maar er is natuurlijk meer in Nederland dan ons nichtje. Onze vrienden bijvoorbeeld. Ze zijn er allemaal nog en ze lijken allemaal nog op wie ze altijd al waren. Alleen hebben sommigen nu een vast contract, een huis en een huisdier. Zo’n écht volwassen leven, waar wij nog lang niet bij in de buurt komen. Soms is dat best een beetje confronterend. Hadden we ons geld in onze zakken gehouden en hard doorgewerkt, dan hadden wij nu net zo’n volwassen leven. Alleen tsja, dat reizen heeft toch ook wel weer zijn voordelen.
Al onze huisdieren leven ook nog. En dat is fijn, want mijn kat is best oud en het was maar de vraag of ik hem ooit nog zou zien. De twee kittens die bij de vorige terugkomst naar Nederland pas net bij mij thuis rondhuppelden, zijn nu volledig geïntegreerd. En stiekem zijn ze ook best wel leuk, al blijft mijn kat Max natuurlijk nummer één. Dominic zijn valkparkieten maken na al die tijd nog steeds dezelfde teringherrie als dat ze altijd al deden. Helaas.
Waarom doen we dit ook alweer?
Verder doen we in Nederland alles wat we hebben gemist tijden het reizen. Boodschappen, naar de snackbar (kaassoufflés!), internetten met een keigoede internetverbinding, zelf koken, bakken en zingen onder de warme douche. Waarom wilden we ook alweer reizen? Vrijwillig onze kamer delen met tien (of 23) anderen? Douchen met de lange zwarte haren van anderen in het doucheputje? Kilometers sjouwen met veel te zware backpacks? Gefrustreerd worden door haperende wifi? Maar als ik dan tijdens het monteren van onze vlogs weer besef wat voor bijzondere dingen we allemaal zien, meemaken én leren dan begrijp ik onze keuze weer. We hebben in een jaar tijd leren duiken, wilde koala’s gespot, gewerkt in de Australische outback, Noord-Korea bezocht en nog zó veel meer.
De maand in Nederland is werkelijk waar omgevlogen. Stiekem zouden we ook wel willen blijven, maar Zuid-Amerika staat nog op het programma. Met onze laatste gespaarde centen verlaten we wederom Nederland. Niemand weet wanneer we terugkomen, dus let alsjeblieft goed op ons koude kikkerlandje. Het is een fantastisch land (met kut weer en heel veel auto’s, dat wel) en dat willen we graag zo houden.
Laat via Facebook, YouTube of de reacties hieronder weten wat je van onze blogs, video’s en foto’s vindt.