- Een lange weg naar de Peruviaanse jungle
- Zwemmen tussen de kaaimannen en aapjes kijken
- Voor praktische zaken naar Cusco
- Sandboarden en véél shotjes in Huacachina
- Ballestaseilanden: zoveel vogels hebben we nog nooit gezien
- Is Lima echt zo’n verschrikkelijke stad?
- Het ‘onontdekte’ Noord-Peru: de ruïnes van Kuelap
- Bloedige rituelen en bizarre vondsten in Trujillo
- Een maand Spaans leren in Cusco
- Ruïnes, ruïnes & Machu Picchu
In Paracas hangt een beetje een rare vibe. De boulevard is leuk en oogt gezellig, maar de straten daarachter zijn schimmig en vaag uitziende types staan random stil op straat. Komen we in de buurt van crimineel Peru nu we dichterbij Lima komen?
De voornaamste reden om Paracas te bezoeken zijn de Ballestaseilanden. De eilanden voor de kust worden ook wel ‘de Galapagos voor de armen’ genoemd. Er leven hier namelijk veel dieren (voornamelijk vogels) en een bezoek is, in tegenstelling tot het bezoeken van de Galapagos, hartstikke betaalbaar. Voor iets meer dan een tientje tik je een tour op de kop. Nou dat lijkt ons natuurlijk wel wat én dus stappen we de volgende morgen (met een hoop andere toeristen) in de boot richting de Ballestaseilanden.
Halverwege de tour stoppen we bij een stel lijnen in zand die een kandelaar (of cactus) moeten voorstellen. Niemand weet precies waarom en door wie deze tekening is gecreëerd. Het doet me denken aan de Marree-Man in Australië, die vlakbij onze werkplek in de outback op magische wijze is verschenen. Dominic en ik hebben sterke vermoedens dat onze toenmalige baas een marketingtechnisch slim spelletje heeft gespeeld en wie weet is hier in Paracas ook wel een slimme zakenman aan de slag gegaan… Het ziet er in ieder geval maf uit.
Na nog eens twintig minuten varen, komen we aan bij de Ballestaseilanden. We hebben geluk, want we stuiten direct op een groep pinguïns. De pinguïns staan nét op het punt een frisse duik te nemen. Vijf minuten later en we hadden ze gemist! Op de rotsen zitten bizar veel vogels. Ik denk dat we nog nooit zoveel vogels bij elkaar hebben gezien. De meeste soorten heb ik nog nooit gezien, maar dat kan ook aan mijn kennis over zeevogels liggen. We treffen ook nog een aantal zeeleeuwen, die hier een ultiem chill leven lijken te hebben. Een trip naar de Ballestaseilanden is absoluut een heel leuk uitje. Ik ben nu stiekem toch wel benieuwd naar hoeveel dieren er wel niet op de Galapagos leven…
Naar de gallemiezen
In Paracas zelf ligt ook nog een natuurreservaat, of nouja meer een hele grote woestijn. We besluiten er in een mini buggy heen te rijden, onder begeleiding van een gids. Het is inmiddels behoorlijk winderig. De combinatie wind en zand maakt dat we in vijf minuten veranderd zijn in een levende zandsculpturen. Het zand zit letterlijk tussen onze tanden! Ondanks dat we weinig van de rit kunnen zien (mijn wimpers maken door het vele zand overuren), heeft het ook wel weer iets komisch. Het lachen vergaat ons als we terugkomen in het dorp. Blijkbaar is er halverwege de rit iets aan onze buggy kapot gegaan en zodoende zit onze kleding onder de motorolie. Dominic’s broek is naar de gallemiezen en ook onze (dure) jassen zitten onder de vlekken. We klagen niet graag, maar we besluiten het er niet bij te laten zitten. Als na flink boenen blijkt dat de vlekken er niet uit gaan, biedt de touroperator een schadevergoeding van 10 sol aan, oftewel drie euro (!). Daar kopen we natuurlijk geen nieuwe broek voor en na lang wikken en wegen besluit de beste man dan toch maar ons geld van de tour terug te geven. Ondanks dat onze kleding nog veel duurder is dan dat, nemen we er maar genoegen mee… Dat wordt shoppen in Lima!
De volgende morgen stappen we in de bus richting Lima. We zijn erg benieuwd, want bijna niemand is positief over deze stad. Hoe we Lima gaan beleven? Je leest het in de volgende blog.
Laat via Facebook, YouTube of de reacties hieronder weten wat je van onze blogs, video’s en foto’s vindt.
Pingback: Vogels met blauwe voeten voor de kust van Ecuador – De Rugzakreizigers