Bloedige rituelen en bizarre vondsten in Trujillo

Trujillo: weer zo’n stad waarvan sommigen beweren dat je het beter kunt overslaan. Eigenwijs als we zijn, boeken we er toch drie nachten. En dat blijkt achteraf maar goed ook.

Ja oké, de stad is absoluut geen paraletje. Het Plaza de Armas is prachtig, maar de rest eromheen is chaotisch, druk en alles behalve mooi. Voor de stad zelf hoe je het dan ook niet te doen, maar de omgeving is een archeologische schatkist. Zo vind je er onder meer de ruïnes van Chan Chan.

Het rijk van de Chimú

We nemen de lokale bus en laten ons afzetten langs de kant van de weg. Via een lang zanderig pad komen we aan bij de entree van het Tschudi-complex. Dit complex is het enige paleis van Chan Chan dat enigszins bewaard is gebleven en te bezoeken valt. Chan Chan was vroeger de hoofdstad van het rijk van de Chimú. Een volk dat leefde nog voor de komst van de Inca’s. Chan Chan was gigantisch. De stad had maar liefst negen paleizen, allemaal gemaakt van leem. Door de Spanjaarden, die er zochten naar goud, en weersomstandigheden is daar maar weinig meer van over.

We besluiten het Tschudi-complex te verkennen zonder gids. Voor de nodige achtergrondinformatie gebruiken we onze online gids: Google. De ruïnes zijn weer heel anders dan die van Kuelap. Het complex doet ons eerder denken aan Persepolis in Iran. De vele kamers en gangen zijn allemaal gemaakt van een soort klei (adobe). Chan Chan schijnt zelfs de grootste adobe-stad in de wereld te zijn. Het materiaal raakt makkelijk beschadigd en men heeft er een hoop werk aan gehad om het Tschudi-complex weer te herstellen.

Bijzondere rituelen

De Chimú hielden er, net als de meeste andere historische volkeren, bijzondere tradities op na. Wanneer de koning van het rijk stierf, werd zijn eerste vrouw gedrogeerd en haar hart uit haar lichaam gesneden als offer. Ook de andere negentig (!) vrouwen van de koning werden vergiftigd en met de koning begraven in het paleis. Voor de nieuwe koning werd een nieuw paleis gebouwd.

Uit meer recente ontdekkingen blijkt dat niet alleen vrouwen het slachtoffer waren van rituelen. In de buurt van Chan Chan werden in de afgelopen tien jaar twee massagraven ontdekt met in totaal ruim 250 skeletten van kinderen en bijna 500 baby lama’s. Experts denken dat de kinderen zijn geofferd vanwege overstromingen door het natuurfenomeen El Niño. Uit onderzoek blijkt dat zowel de kinderen als de lama’s zijn vermoord tijdens een ritueel, hun harten zijn daarna hoogstwaarschijnlijk uit hun lichamen gesneden. Archeologen zijn nog druk bezig met deze vondst en verwachten nog veel meer skeletten te vinden.

Er is meer

Na het bezoek aan Chan Chan is het nog niet afgelopen met de bijzondere historie van deze regio. We brengen de dag erna namelijk een bezoek aan Huaca de la Luna, onderdeel van een stad van de Moche. De Moche zijn de voorlopers van de Chimú. We moeten ruim een uur wachten totdat we het complex in mogen. Een gids is namelijk verplicht, maar helaas wordt de rondleiding maar een paar keer per dag in het Engels gegeven. Naast Huaca de la Luna ligt Huaca del Sol, maar dat is op het moment niet open voor toeristen.

Het complex Huaca de la Luna had waarschijnlijk een ceremoniële en religieuze functie. Mede doordat de archeologische vondst niet op UNESCO staat, is er weinig geld beschikbaar. Een groot gedeelte van het complex is daarom nog niet uitgegraven. Wat we er wel al van kunnen zien, ziet er weer heel anders uit dan Chan Chan. Huaca de la Luna is heel kleurrijk en op de muren zijn afbeeldingen te zien. Op deze afbeeldingen zijn onder meer, hoe kan het ook anders, rituelen afgebeeld. Zo is er te zien dat op het centrale plein gevechten plaatsvonden. De verliezers werden vervolgens vermoord en zijn door de archeologen teruggevonden in een, jawel, massagraf. Wie weet wat er nog meer onder de grond ligt…

Even iets anders

Om alle verhalen over bloedige rituelen af te wisselen met iets ‘leuks’, rijden we met de bus door naar het dorpje Huanchaco. Hier eten we de vieste pizza ooit en werpen we een blik op de bijzondere rieten boten waar het dorp bekend om staat. Best aardig, maar niet mega boeiend.

Trujillo, voor een stad waarvan een bezoek wordt afgeraden is er bijzonder veel te bezichtigen. Vooral als je geïnteresseerd bent in archeologie is het echt een aanrader. Wij hebben er ons in ieder geval prima vermaakt. Tijd om Noord-Peru vaarwel te zeggen en te meeten met een oude bekende: onze auto.

Laat via Facebook, YouTube of de reacties hieronder weten wat je van onze blogs, video’s en foto’s vindt.