De jezuïeten, het zal wel aan mij liggen, maar ik had nog nooit van hen gehoord. Toch speelden de jezuïeten, of missionarissen, in de zeventiende en achttiende eeuw een belangrijke rol voor Paraguay en omgeving. Tijd om hier meer over te leren in het zuiden van het land.
In het zuiden van Paraguay vind je de zogenoemde ‘Ruta Jesuitica’ die je naar diverse voormalige zogenoemde reducties van de jezuïeten leidt. De jezuïeten kwamen begin zeventiende eeuw naar het hart van Zuid-Amerika om daar nederzettingen op te zetten voor de lokale bevolking, de Guaraní. Op deze manier konden de missionarissen hun geloof overdragen en de indianen beschermen tegen de Spaanse kolonialisten. Dit verliep behoorlijk voorspoedig en zorgde voor grote economische bloei. De jezuïeten kregen steeds meer macht tot groot ongenoegen van de Spaanse koning. In de achttiende eeuw worden de jezuïeten daarom verdreven. Wat overblijft zijn de ruïnes van de reducties, die wij nu, drie eeuwen later, kunnen bezoeken.
Koopje
We beginnen in het plaatsje San Cosme y Damián, hier staat één van de reducties die nog in relatief goede staat is. Voor omgerekend een euro of vier kopen we een entreekaartje. Dit kaartje is geldig voor nog twee andere reducties (waarover later meer) én een museum over sterrenkunde. Dat is nou eens een mooie prijs voor dé highlight van het land. In de buurlanden ben je zo twintig tot dertig euro verder als je een toeristische attractie bezoekt. We krijgen zelfs een gids mee, al is die wel alleen beschikbaar in het Spaans. De gids is een vriendelijk meisje, maar erg inhoudelijk is de tour niet. ‘Deze balk is de oorspronkelijke balk. Deze balk niet’, en daar houdt het wel een beetje mee op. Geeft niet, voor vier euro vinden wij alles fantastisch.
Om bij de andere reducties te komen, rijden we door het dorp Coronel Bogado waar we een korte tussenstop maken. In dit dorp schijnen ze namelijk de lekkerste Chipa, Paraguayaans brood, te maken. Het is een soort kaasbrood in de vorm van een donut, al zijn er ook andere varianten die meer op bolletjes lijken. Zodra we het dorp binnen rijden zien we overal de zogenoemde ‘chiperias’. We kiezen er één uit en worden vriendelijk geholpen door een jonge gast. Bij het zien van mijn camera wordt hij nog enthousiaster. ‘Ik vind het niet erg als je een foto maakt hoor’, zegt hij terwijl ik eigenlijk stiekem aan het filmen was (zie onze vlog). Tot nu toe worden we overal in Paraguay heel vriendelijk behandeld en voelen we ons erg welkom. Zou het komen doordat ze weinig toeristen zien en een goede indruk willen achterlaten? De Chipa smaakt in ieder geval erg prima, al is’ ie behoorlijk machtig.
Spaans of Duits?
We rijden verder. Gezien het tijdstip besluiten we de andere twee reducties morgen te bezoeken en kiezen een mooie camping uit. De medewerkster begroet ons vriendelijk en vraagt dan ‘Spaans of Duits?’. Hiermee vraagt ze niet naar onze afkomst, maar in welke taal we het liefst geholpen worden. We bevinden ons namelijk in het dorp Hohenau, dat bekend staat om de vele Duitse inwoners. En ja, ik weet wat je nu denkt, dat zijn zeker (afstammelingen van) nazi’s? Ja en nee. Het is algemeen bekend dat veel nazi’s na de tweede wereldoorlog naar Zuid-Amerika vluchten. In Hohenau woonde zelfs lange tijd één van de meest prominente nazi’s: Josef Mengele. Hij was verantwoordelijk als dokter in vernietigingskamp Auschwitz en deed daar de gruwelijkste experimenten op mensen. Toch heeft niet elke Duister in Hohenau ‘foute’ ouders of grootouders. Vele Duitsers kwamen namelijk in de negentiende eeuw al naar Paraguay door de Frans-Duitse oorlog. Overigens vind je niet alleen veel Duitsers in Paraguay. Er wonen ook veel Italianen, Belgen en ongetwijfeld ook Nederlanders.
Het is tijd om de twee andere reducties te bezoeken: Jesús de Tavarangue en La Santísima Trinidad de Paraná. Vooral laatstgenoemde is erg bijzonder om te zien. De ruïne is deels overgroeid door planten en doet daarom een beetje denken aan het Angkor Wat complex in Cambodja. De bezoekers zijn wederom op een hand te tellen. Door de rust hoor je goed alle geluiden van de verschillende vogels die er rond fladderen. Groene papegaaien, zwaluwen en we zien zelfs een holenuil! Helaas leren we niet heel veel over de geschiedenis van de reducties, want er staan weinig informatieborden en de meeste informatie is in het Spaans. Desalniettemin is het behoorlijk indrukwekkend om te zien, zeker voor vier euro.
En toen zat onze reis door Paraguay er al weer op! We maken voordat we grens met Argentinië oversteken nog een stop in Encarnación. Paraguay heeft geen kust, maar daar hebben ze een goed alternatief op verzonnen. Ze hebben namelijk gewoon een strand gecreëerd aan de rivier die Paraguay en Argentinië scheidt. En eerlijk? Dat ziet er eigenlijk nog verrassend gezellig uit. Paraguay heeft ons sowieso positief verrast. Wie weet komen we er ooit nog eens terug.
Laat via Facebook, YouTube of de reacties hieronder weten wat je van onze blogs, video’s en foto’s vindt.