Kerst met miljoenen liters water, Evita & de tango

By Eva de Reus
Dit artikel hoort bij het land Argentinië
Show More Posts

Het is bijna kerst en dat betekent dat we weer bezoek krijgen. Na twee vakantie’s in Azië, komen Dominic’s ouders ons dit jaar opzoeken op een voor hen onbekend terrein: Zuid-Amerika. De keuze is gevallen op Uruguay én Argentinië.

Dominic’s ouders hebben weinig eisen aan hun vakantie. Er is eigenlijk maar één ding echt belangrijk: het weer. Vanuit het koude Nederland komen ze met alle liefde overvliegen naar het zomerse Zuid-Amerika. Er is alleen een probleem dit jaar: de Uruguayaanse hoofdstad Montevideo laat ons met zo’n twintig graden en regen behoorlijk in de steek. Zit je dan met je appartement vijf minuten lopen van het strand. Maar goed, dat mag de pret natuurlijk niet drukken. We bezoeken het centrum, een dierenpark en een fort. Gelukkig klaart het weer een beetje op en zodoende liggen we na drie dagen eindelijk een keer op het strand.

We verruilen Montevideo voor Buenos Aires. Daar moeten we een behoorlijk stuk voor rijden: zo’n zeven uur. De rit is goed te doen. Al schijten we op de achterbank zeven kleuren zodra we het district van Buenos Aires in rijden. Vijf banen vol met bellende bestuurders in afgerachte auto’s… als dat maar goed gaat. Dominic’s vader kijkt ondertussen zijn ogen uit. De oude bakken die hier rondrijden, zouden in Nederland in een museum staan (of juist klaar zijn voor de schroot).

Miljoenen liters water

In Buenos Aires blijven we nu maar kort. We komen er alleen voor het kerstdiner om de volgende dag met volle magen naar Puerto Iguazú te vliegen. Hier krijgen Dominic’s ouders eindelijk het weer dat we hebben beloofd. De zon schijnt volop en het is ruim dertig graden. Bij Puerto Iguazú liggen de watervallen van Iguazú. Op de grens van Brazilië en Argentinië storten meer dan 270 watervallen naar beneden. Een prachtig gezicht als we de plaatjes mogen geloven en dus is het tijd voor een bezoek. En eerlijk, we hebben tijdens onze wereldreis veel watervallen gezien, maar deze watervallen zijn echt de overtreffende trap. Miljoenen liters waters donderen er elke seconde naar beneden. Echt bizar.

Er is nog iets wat mijn aandacht trekt bij de Iguazú Falls: de neusberen. De schattig uitziende wezentjes zijn bij elke eetgelegenheid te vinden. Ze zijn absoluut niet verlegen en voordat we het weten, zit er een neusbeer op onze tafel. Het beest begint zorgvuldig ons net gekochte pak sinaasappelsap open te maken. De neusberen zijn erg behendig, maar ons pak sinaasappelsap blijkt een uitdaging. Met gevaar voor eigen leven (de neusberen kunnen hard bijten) stelt Dominic’s vader het pak veilig.

De dag erna bezoeken we ook de Braziliaanse kant van de watervallen. We hebben de heetste dag van het jaar te pakken: zo’n 38 graden. Deze kant van de waterval is een stuk kleiner, waardoor het ook direct een stuk drukker is. Dominic en ik hebben weer even een flashback naar de dag dat we in veertig graden de Verboden Stad in Beijing bezochten. Ondanks het kleinere oppervlak is de Braziliaanse kant wel een stuk duurder. Waar we aan de Argentijnse kant ijsjes konden scoren voor zo’n 1,50 euro per stuk, vragen ze hier ruim vier euro! Ook is er geen gratis drinkwater verkrijgbaar. Bezweet en dorstig komen we aan bij het uitzichtpunt. We staan letterlijk als sardientjes op het platform, maar de watervallen zijn wederom prachtig om te zien.

Evita, steak & de tango

We gaan weer terug naar Buenos Aires. Deze keer blijven we er een stuk langer. We bezoeken er onder meer het museum over Evita en ook de begraafplaats waar deze bijzondere vrouw begraven ligt. Natuurlijk staat Argentinië om nog meer bekend, namelijk om de steak én de tango. Als (semi-)vegetariërs zijn we eerder op deze reis nog niet in een Argentijns steakrestaurant geweest, maar we willen Dominic’s vader deze ervaring natuurlijk niet ontnemen. Hij heeft immers al meerdere vegaburgers naar binnen moeten werken deze vakantie. We gaan uiteten bij een erg chique restaurant. Gelukkig hebben ze naast steaks ook provolone (een type kaas) van de grill. Erg lekker! Als verrassing hebben we voor Dominic’s ouders tickets voor een tangoshow geregeld. De dansers waren erg goed. De benen vlogen letterlijk door de lucht. Misschien volgende keer een lesje nemen?

In Buenos Aires vieren we ook oud en nieuw. Ik had al op internet gelezen dat het niet erg uitbundig wordt gevierd en dat klopt als een bus. Vanaf ons appartement zien we hier en daar wat siervuurwerk, maar het is niets vergeleken met Nederland. Om half een is het alweer muisstil in Buenos Aires. Tijd voor het eerste dutje in 2020.

Vakantiebestemming

Tijd om terug te gaan naar Uruguay. De tijd vliegt voorbij, maar gelukkig hebben we nog een paar stranddagen ingepland. Het weer is in Uruguay inmiddels helemaal opgeknapt. We bezoeken eerst het stadje Colonia del Sacramento. De stad werd gesticht door de Portugezen en dat zie je nog steeds goed terug. In het oude centrum barst het van de sfeervolle steegjes met historische details. Naast het oude centrum liggen diverse stranden, die zich goed lenen om ultiem te relaxen. Colonia del Sacramento is wat dat betreft de perfecte vakantiebestemming.

Over vakantiebestemmingen gesproken: op onze laatste dag in Uruguay bezoeken we Punta del Este. Dit is dé plek waar Argentijnen vakantie vieren. De stranden in Argentinië zijn nou eenmaal niet zo mooi en dus reizen ze massaal af naar buurland Uruguay. Uruguay speelt daar slim op in door onder andere benzine en restaurants belastingvrij te maken voor toeristen. Zo zorgen ze ervoor dat de Argentijnen niet op zoek gaan naar een andere vakantiebestemming. Punta del Este is een beetje het Salou van Zuid-Amerika. De stranden zijn perfect voor zonaanbidders. Je kunt van zonsopgang tot zonsondergang blijven liggen, want eten wordt hier op het strand bezorgd. We huren strandstoelen en parasols en pikken nog een paar uurtjes zon mee op deze allerlaatste vakantiedag. Wat was het weer leuk.

Na tweeënhalve week zetten we Dominic’s ouders weer af op het vliegtuig. Ook onze vakantie komt hiermee ten einde en eigenlijk ook onze wereldreis. Het geld is namelijk hartstikke op en dus zit er niets anders op dan naar Chili te rijden om onze auto te verkopen. En ja, wat dan? Dat lees je in een volgend blog.

Laat via Facebook, YouTube of de reacties hieronder weten wat je van onze blogs, video’s en foto’s vindt.

 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *